Tegelijkertijd. Wat een irritant woord is dat aan het worden. Ik vind het woord tegelijkertijd niet meer leuk. En tegelijkertijd komt het woord tegelijkertijd steeds vaker langs.
Meten, meten, meten. Kijkcijfers. Cito-scores. Ranglijst. Geef je beoordeling. Vijf sterren of toch maar drie, een 10 of een zesje, een onvoldoende of een uitstekend. wat meten we eigenlijk niet? Dat meetgedoe hangt me mijlenver de strot uit. We zijn met z’n allen he-le-maal doorgeslagen, als je het mij vraagt.
Roddel en achterklap. Lekker negatief, speculatief, suggestief ouwehoeren over een ander. Waarom toch?
Mijn roots liggen in het Westen (Haarlem), ik heb wortel geschoten in het Oosten (Raalte). Dat heb ik al eerder verteld, maar ik kom er nog even op terug.
‘Ik pas in mijn pyjama. Mijn pyjama past in mijn koffer. Dus ik pas in mijn koffer.’ Logisch toch?